Agardo cada día ter 1 horiña para poder ver un capitulo de “a dos metros bajo tierra”. Guións cheos de humor negro e filosofías vitais para nada correntes fan que os bos e malos días sexan só pequenas anécdotas. Quedaríame con algo de cada membro da familia Fisher pero nada serian sen ela, sen Brenda, tola, adicta o sexo, filla de psiquiatras e cun irmá bipolar ve a vida doutro xeito, e tres episodios sen ela son moitos.
bailado por ramanova ás 03:08
7 Comments:
y yo pq no conozco esta serie, ramapequena?? O_o
Estou de acordo. Teño q admitir q cheguei a berrar en alto q era unha puta, unha falsa e unha cabrona pero o certo e q levo 3 capitulos sen ela e a serie n m tira tanto
Viches, e eu semrpe defendéndoa...! E que é moi grande, e a quen non lle pasaron cousas parecidas... todo o mundo fantaseou con un descoñecido.....
eso sempre pasa cas personaxes q todo o mundo odia,que no fondo son o que lle da vida á serie..
en canto ó de fantasear con descoñecidos...sen comentarios
que grande exemplo nos deu Julie Cooper (The O.C.).
non se me deu polas fantasías con extraños pero parece q é algo bastante común xD.
un biko rapaces!
que ten este blog en contra de poñer o meu nome?
non fantaseedes con descoñecidos, porcalláns, fantaseade comigo!!!
unha aperta
Publicar un comentario
<< Home