lunes, noviembre 20, 2006


Requiem por unha espalda, ás veces verse por dentro doe.

6 Comments:

Anonymous Anónimo said...

mmm... doe,doe...

coidado cas pastillas,non te volvas unha adicta ós calmantes,que nos coñecemos,maricarmen!

6:42 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

ai miña ruliña! sinto que a forza do alcohol e a euforia nos levaran a bruno e a min a subirte obrigada á tarima... bueno, seguro que pronto xa estás ben e imos todas borrachas por ai dandoo todo coma sempre. festiña, licor café etc.
bikiños

8:51 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

merda, e eu perdinme a caida

10:16 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

a caída foi a ostia, e as pastillas..., bueno, o caso e que case estou para outra!

10:47 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

miña coitadiña ... que cariña tiñas o día que pasei pola túa casa... pubechiña ... (por no mencionar la extraña situación en la que me vi envuelta ... aún no sé ni quien pensabas que era yoooooo ... ainss)
mua!

7:41 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

xD, xa cha esplicarei con calma que me meteches un medo... vaia susto papei!!

9:07 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home